Interesantna je razlika između izvornog njemačkog izdanja knjige Dana Dinera i izdanja na engleskom jeziku, koje je objavljeno nekoliko godina kasnije. Stiče se dojam da je Dan Diner uvidio da tu ima prenaglo izvedenih stavova u njegovim radikalnim sekularističkim preoravanjima po područjima koja su za tradicionalne muslimane sveta i dragocjena. Smatramo da se, upravo iz tih razloga, englesko izdanje posebno razlikuje u šestom poglavlju, u kojem Dan Diner govori o jednoj skupini “proislamskih jevreja“, zapravo kolosalno značajnih evropskih i svjetskih naučnika koji su, barem u nekim dionicama svoga života, blagonaklono proučavali islam. Tu je riječ o Ignazu Goldziheru, Leopoldu Weissu, Abrahamu Geigeru (slavnom njemačkom rabinu koji je upozoravao Evropu: “Prestanite govoriti o Muhammedu kao o šarlatanu!“), Paul Kraus, Claude Lévi-Strauss, itd. itd. Svaki ovaj čovjek ponaosob imao je dionica u svome životu u kojima je poštovao načine na koje islam “insistira na čovjekovoj potrebi za božanskim prosvjetljenjem“.

Svi mi, pa i ja i Dan Diner, nad tim stavovima spomenute jevrejske uleme trebali bi se danas ozbiljno zamisliti. Daj dragi Bože da nam Sveto u budućnosti ustreba kao prosvjetljenje, a ne samo kao puka utjeha pred prijetnjom ratova i bombi najrazličitijih vrsta.

– Prof. Dr. Enes Karić, Fakultet islamskih nauka, Sarajevo (izvod iz kritičkog osvrta)