Al-Faruqi je bio začetnik i aktivni učesnik dijaloga islama s drugim religijama na Zapadu. Kao građanin, stanovnik Zapada, al-Faruqi je bio aktivan u pokretu međureligijskog dijaloga koji je začet 1960ih na Zapadu, nakon čega su uslijedile inicijative Svjetskog vijeća crkava i Drugi vatikanski sabor. Može se osjetiti da ova knjiga ima taj dijaloški aspekt al-Faruqijevog intelektualnog angažmana, budući da on u njoj predstavlja značenje i poruku islama široj svjetskoj zajednici. U tom svom poduhvatu, on muslimansku epistemologiju prilagođava novim vremenima.

Al-Faruqi je postavio temelje jedne nove interpretacije i analize suštine islamskog religijskog principa tevhida i njegovog značaja za različite dimenzije ljudskog života, mišljenja i prakse. Zapravo, njegov mnogostrani akademski doprinos podigao je islamske nauke na viši intelektualni stupanj i taj značaj i danas opstaje.